Met een ietwat tegenvallend aantal deelnemers (13) was het met een temperatuur van iets boven de 20 graden toch een prachtige dag om op onze brommertjes gezellig na te zomeren.
We verzamelden bij onze sponsor Café Vally’s die ons voorafgaand aan de tocht van een gratis kopje koffie voorzag (waarvoor dank).
Met de heren Rohaan en Noteboom van concullega-solexclub The Spitfires uit Markelo als gastrijders vertrokken we iets na 11:00u in zuidwestelijke richting. Uiteraard ook deze keer weer gevolgd door een bezemwagen die wederom door lijstenmakerij Martin beschikbaar was gesteld. De bus werd, evenals de vorige rit, bestuurd door Joachim Geerdink, ….ditmaal vergezeld van fotograaf Gijs van Geijtenbeek die er met zijn professionele foto-pistool lustig op los schoot. (Zie de link onder dit artikel)
Het was deze keer de eer aan Hennie en Henk die de rit uit mochten zetten. Met een kleine hapering in de route (Hennie ??) kwamen we uit in het normaal zo rustige Ruurlo om ons bij De Tapperij van een lunch te voorzien. Het was echter De Tapperij, die volgens hun website “staat voor gastvrijheid, gezelligheid, laagdrempeligheid en kwaliteit”, die zich vanwege de Ruurlose Septemberfeesten had getransformeerd in een stampend, tot de nok toe gevuld met louter jonge mannen met ontbloot bovenlijf, zweterig kolkend house-etablissement. De met ons meerijdende dames deinsden hiervoor echter niet terug en dachten, ondanks de blote mannenmassa, binnen toch wel even een sanitaire stop te kunnen maken. Nadat zij de eerste stappen naar binnen zetten veranderde de kolkende massa in een zingende massa die in koor onze dames verzochten ook hun bovenlichaam te ontbloten. De dames waren dus sneller weer buiten dan dat ze naar binnen waren gegaan.
Op zoek naar een ietwat rustigere pauzeplek was het zo’n 5 km verderop waar Hennie gastvrije kennissen op boerderij-Camping ‘t Fleerhof had staan. Na alle hectiek van het Ruurlose mannenbloot mochten we hier wel even tot rust komen, een drankje en een hapje nuttigen en de inmiddels hoognodige sanitaire stop maken.
Na een klein uurtje vervolgden we onze route richting Kranenburg en Medler waar we na zo’n 15 kilometer bij het doolhof in Ruurlo uitkwamen voor onze laatste pauze. Met onze brommertjes koud aan de kant werden overigens onze lachspieren gewekt door een jong gezin waarvan moeders haar kinderen toeriep snel het doolhof in te gaan om daar vervolgens voor altijd te verdwalen en nooit meer terug te komen (?????). Nadat we ons hier hadden opgeladen voor de laatste kleine 15 kilometer wist Hennie ons als klap op de vuurpijl nog te verrassen met enkele woelige zanderige paden waar hij (achteraf) ook zelf het bestaan niet van wist. Enkele van onze brommertjes hadden behoorlijk moeite met deze zandbakken, maar wisten zich hier uiteindelijk toch rokend met pijn en moeite doorheen te ploeteren. Tijd om ons vervolgens snel weer richting Neede te begeven om onze Solexen en onszelf weer de nodige rust te gunnen en na te praten over deze mooie, maar ook bijzondere, rit van ca. 55 kilometer waar wederom de bezemwagen niet ingezet hoefde te worden (Joachim mag blijven !!!).
Klik hier voor alle foto’s (met dank aan Gijs van Geijtenbeek)
